بررسی اثربخشی بخشایش درمانی گروهی در کاهش پرخاشگری نوجوانان پرخاشگر ۱۱ تا ۱۳ ساله شهرستان دزفول

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بخشش درمانی به صورت گروهی در کاهش پرخاشگری نوجوانان 11 تا 13 ساله پرخاشگر پسر شهرستان دزفول بود. روش بررسی: پژوهش نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل) حاضر بر روی 30 دانش آموز 11 تا 13 ساله که در پرسشنامه پرخاشگری باس و پری نمرات بالا گرفته بودند، اجرا شد. شرکت کنندگان به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. پرسشنامه پرخاشگری باس و پری به عنوان پیش آزمون بر روی دو گروه اجرا شد. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه (هفتگی) یک ساعته در معرض مشاوره قرار گرفت و گروه کنترل هیچ گونه مشاوره ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون لوین، کولموگروف اسمیرونوف، t نمرات اختلافی دو گروه مستقل و t دو گروه همبسته تحلیل شد. نتایج: تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون t دو گروه مستقل جهت مقایسه بین گروهی نشان داد که گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری را در پرخاشگری و ابعاد آن (پرخاشگری جسمی، پرخاشگری کلامی، خشم و خصومت) کسب کرده است. همچنین آزمون t وابسته جهت مقایسه درون گروهی پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش نشان داد که پرخاشگری و ابعاد آن به طور معنی دار پس از اجرای متغیر مستقل کاهش یافته است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بخشش درمانی به صورت گروهی می تواند به طور معنی دار و اثربخش پرخاشگری کلی و ابعاد پرخاشگری جسمی، پرخاشگری کلامی، خشم و خصومت را کاهش دهد.